*Scroll naar beneden voor het verhaal van Kiri
Eva
Eva en haar prachtige dochter Luna kwamen ook in contact met de Titty Committee via instagram (thank god for social media). Ze stuurde mij een heel leuk berichtje en vertelde dat ze altijd dol is op vrouwenprojecten die een gevoel van empowering geven.
Wat vind je het mooist aan je borsten?
'Uhm... Ik vind de vorm en de zachtheid van mijn borsten erg mooi!'
Hoe was jouw ervaring met het krijgen van borsten?
'Ik zat in groep 8 en ik weet nog dat ik schrok van die opgezette klieren die ik opeens voelde. Zelf had ik toen nog de leeftijd dat ik gewoon lekker wilde voetballen met de jongens, maar dat werd toch een stuk lastiger. Vooral als ze er tegenaan stootten, dat deed behoorlijk pijn. Maar ik vond het wel heel erg leuk, het had wel iets.'
Hoe ervaar je je borsten nu?
'3 jaar geleden raakte ik in verwachting van mijn dochter Luna. De zwangerschap merkte ik als eerste aan mijn borsten. De groeiknobbeltjes had ik in geen 10 jaar meer gevoeld. Opgezette klieren en pijnlijke borsten had ik al jaren niet meer ervaren. Eerst groeide mij ene borst en niet veel later groeide mijn andere borst ter voorbereiding op de melkproductie. In mijn zwangerschap waren mijn borsten perky en prachtig. Ik geniet enorm van een cupje meer en vind het bijzonder hoe moeder natuur dit geregeld heeft. Mijn hele lichaam paste zich aan aan mijn zwangerschap en mijn borsten bereidden zich voor op de komst van mijn kleine meid. Mijn maantje.'
Het voelde als een super power
'Toen Luna geboren werd, ervoer ik een enorme kracht vanuit mijn borsten. Meteen ging zij opzoek naar de tepel en al gauw kwam er een zoet, geel goedje uit mijn borsten waar zij van genoot en hard door groeide. Doordat ze wat klein was bij de geboorte lukte het aanleggen niet direct, dus heb ik de eerste 6 weken voornamelijk gekolfd. Het gevoel van de ontlading van opgezette borsten vol melk en dit eruit zien komen tijdens het kolven was een machtig mooi gevoel. Na zes weken kon ze direct uit de borst drinken. En wauw, wat een ervaring!'
'De band die ik voelde vanuit mijn borsten, die begonnen te lekken vlak voordat Luna zich aandiende voor haar voeding, voelde als een super power. Ongeveer 6 maanden lang heb ik borstvoeding gegeven. Ik voelde me na de bevalling ook machtig sexy met die borsten. Ik had mooie lingerie gekocht en voelde hoe empowered ik me voelde door wat die borsten kunnen doen. Een kindje volledig groot laten worden op de borstvoeding. Maar ook nu na de zwangerschap ben ik tevreden met mijn borsten, ze zijn niet veel meer gaan hangen. Misschien toch een voordeel van een kleine cupmaat!'
Wat zou je andere meiden willen meegeven?
'Ik zou wel graag willen dat de jongere ik wat meer realistische borsten zou zien tijdens haar ontwikkeling. Net zoals hier bij de Titty Committee gebeurt. Ik was toch altijd onzeker over mijn kleine cupmaat. Achteraf gezien had ik mij dan liever willen focussen op bijvoorbeeld het feit dat ik de vorm heel mooi vind. Dus eigenlijk een klein onderzoek naar borsten. Niets seksueels, maar gewoon een realistisch beeld buiten de ‘mediaborsten' om. Waardoor je leert te relativeren en bijvoorbeeld kunt kijken naar de proporties van je lichaam in plaats van naar de ‘betere’ of ‘grotere’ borsten van andere vrouwen. Laten we als vrouwen vooral vaker praten over onze relatie met onze borsten, ze zijn zo enorm mooi. Alle kleuren, vormen en maten vind ik inspirerend. Tepels alleen al zijn zo intrigerend en bijzonder hoe die zo enorm divers zijn.'
Door de zwangerschap ben ik mijn borsten wel meer gaan waarderen en accepteren. Alsof ik dat nodig had om te voelen wat de kracht is van borsten.
Kiri
Kiri ken ik als een echte aanpakker met wie ik diverse fotoklussen heb gedaan. Na ons gesprek over haar lichaam en borsten heb ik haar leren kennen als een jonge vrouw met een frisse en heldere blik op haar vrouwelijkheid en de rol die de maatschappij hierin speelt. You go girl!
Waarom wil je meewerken aan dit project?
'Ik vind het zelf een uitdaging en het project dat je hebt gestart staat mij erg aan. Dus toen dacht ik: hmm, wil ik misschien toch niet meedoen. Ik wilde mezelf uitdagen om me hier meer comfortabel bij het te voelen. Bij mannen voel ik mij niet meteen comfortabel als ik naakt ben. Dat duurt altijd wel even voordat ik me niet meer zo bewust ben van mijn lichaam. Het gekke is dat ik merkte dat wij vrouwen ons daar onwijs druk om kunnen maken, terwijl het mannen eigenlijk maar weinig interesseert. Natuurlijk zitten er rotte appels tussen die er wel een punt van maken. Maar het grotendeel van de mannen valt gewoon op het geheel. Dus daarom probeer ik dat nu zelf los te laten.
Het is een overwinning waar ik mee bezig ben en de Titty Committee is een stap in de goede richting. Het is ook een project waarbij ik het fijn vind om aan bij te dragen. Er is tegenwoordig weer wat meer ruimte voor dit soort initiatieven.'
'Het perfecte plaatje heb ik altijd al vervelend gevonden, à la Victoria's Secret modellen. Het is niet goed dat zulke lichamen als een norm van schoonheid worden genomen. Ik ben altijd al wat voller geweest en het voelt vaak alsof vrouwen die niet aan die norm voldoen niet mooi zijn.'
Weet je nog hoe het was toen je voor het eerst borsten kreeg?
'Nee! Ik weet het niet zo goed meer eigenlijk, haha. Volgens mij was ik best wel laat. Ik werd wat later ongesteld dan andere meiden om mij heen. Wel weet ik nog dat ze wat bobbeliger werden, maar ik was eigenlijk vooral nog kind. Gewoon nog lekker aan het spelen en totaal nog niet bezig met mijn vrouwelijkheid. Daarna ging het allemaal wel snel hoor, van cup A naar cup D in een jaar. Wel weet ik nog dat ik toen ineens veel aandacht kreeg van mannen. Toen had ik wel zoiets van: Ho, even rustig. Ik heb net mijn Barbies weggelegd.'
'Het is prima om met bepaalde dingen van je lichaam niet okay te zijn.'
'De associatie die borsten hebben met seks heeft er vaak voor gezorgd dat ik negatief dacht over mijn borsten. Als ik uit ging - en nog steeds - zijn de mannen toch als eerst gefocust op mijn borsten. En dan ga ik niet eens bloot gekleed, wat ik toch vaak bewust vermijd. Dat is ook nog een puntje. Het feit dat ik het gevoel heb dat ik me niet te bloot kan kleden, omdat mannen zich daardoor geen houding weten te geven.'
'Het is eigenlijk een omgekeerde wereld dat ik mij moet aanpassen vanwege mijn lichaam. Zo was ik laatst in de kroeg. Gewoon met een oversized sweater aan. Er kwam een man naar mij toe die zegt: Ik ben op zoek naar een vrouw met grote borsten, volgens mij heb ik haar gevonden. Het enige wat ik kon doen, was hem verbaasd aankijken, ik was zo verbaasd. Ik begrijp dat je eerst iemands uiterlijk beoordeeld, maar dit is toch wel wat té voor een eerste ontmoeting. Ik vond het zo respectloos en onaantrekkelijk dat een vreemde man mij zo aansprak. Vroeger vond ik het nog erger. Zo ben ik minder vaak gaan dansen, omdat ik dan veel vervelende aandacht van mannen kreeg op mijn lichaam. Je wordt je zo bewust van je lichaam dat de lol ervan af is.'
Wat vind je het mooist aan je borsten?
'Ik vind het mooi dat ze vol en in verhouding met mijn lichaam zijn. Maar ik weet dat het niet realistisch is met mijn cup F. En ik heb een moedervlek op mijn borst en die vind ik erg mooi, erg vrouwelijk!'
Wat zou je willen meegeven aan andere vrouwen?
'Het belangrijkste is dat het prima is om met bepaalde dingen van je lichaam niet okay te zijn. Dat ben je ook over andere dingen in het leven. Het is natuurlijk om niet alles maar mooi of perfect te vinden. En dat mag, dat maakt je ook scherp als een mens. Maar je moet vervolgens wel de elementen accepteren waar je niets aan kan of hoeft te doen. Zie het net zoals de dierbare om je heen. Je houdt van hen, ook al zijn ze niet perfect maar dat maakt juist weer wie ze zijn. Dat is ook zo met je lichaam. Het is niet perfect, maar wel uniek. Dus je hoeft niet altijd happy te zijn. Maar toch wil ik ook meegeven dat het ook mag, om wel wat te laten veranderen aan je lichaam als een element echt een donkere wolk in je leven wordt. Maar doe het dan met trots en volledige support van jezelf.'
